هنوز از شکاف بین فریادهایمان...
زخم می‌خوریم
و می‌غلتیم لب‌دوخته به قعر نمناک سکوت
تا منصو‌ب‌های سادیسمی تاریکی
رد خون ماسیده بر
چکمه‌های آهنی سالوس را
با رغبتی مضاعف لیس بزنند

صمیم ع اسمعیلی