به چه خاک سیاهی نشسته ایم
ما شاعران سرزمین های دور
دور از زندگی و شادی و آزادی
دور از نشانه ای از آدمیزادی
ما که رسالتمان
توصیف هنر کائنات است
در زیبایی چشمان دختران زمین
دیریست که با دستانی لرزان
چشمانشان را می بندیم
به خاکشان می سپاریم
و به جای عاشقانه ها
مرثیه می سراییم
ما شاعران سرزمین های دور
به چه خاک سیاهی نشسته ایم.