ساز خاک گرفته در گوشه ی اتاق نظرم را جلب میکند .

از چهره ی سالخورده اش انتظار نوازش دستانم را می فهمم .

گویی تمام انتظار ها را جمع کرده اند و بر چهره ی این پیرمرد شیرین بیان کوفته اند ...

به خود می آیم ...

مرا ببخش ای دوست صمیمی ...
می دانم , چند وقتیست در رفاقت کم کاری کرده ام ...

بیا .
بیا و مانند سال های قبل , حتی بیشتر از آن ... دیدن ادامه ›› سالها , هم صحبت شویم ...

بیا دوباره درد و دل کنیم ...


من از صلح بگویم و تو از عشق ...
من از عشق بگویم و تو از انسان ...
من از انسان بگویم و تو از اندیشه...
من از اندیشه بگویم و تو از جنگ ...
من از جنگ بگویم و تو از بیزاری ...
من از بیزاری !!! من از بیزاری چه بگویم ؟؟؟

من از احساس می گویم...
از حس شیرین دوستی می گویم ...
از جایگاه این کره ی خاکی در جهان ...
از کوچکی انسان در این کره ی خاکی ...
از بزرگ بودن همین انسان کوچک ...
از ...


باور کن
من هم محتاج گرمای صدایت هستم ...




از: رضا جولانی