اول از همه تشکر کنم برای بیان بازیگرا که در ولومی مناسب گفته شد که مخاطب درک کامل داشته باشه از نمایش
و زمانی که نقش افراد مسن رو بازی کردن صداهای کاراکتر رو به درستی ایفا کردن و حتی در بدن هم نشون دادن
گاهی اوقات یک حس مشترک بین تماشاچی و بازیگر برقرار میشه
و چون من خودم در اون صحنه قبلا تمرین میکردم به راحتی شرایط رو درک کردم جوری که انگار خود بازیگر نقش امیر بودم

و داستان نمایش هم با توجه به شرایط موجود تئاتر پیش رفت و حال و درون یک هنرمند و مشکلاتش رو نشون داد

و بهترین دیالوگ نمایش کامل یادم نیست ولی بهترین دیالوگ زمانی بود
که بازیگر نقش امیر به کارگردان با خطاب گفت:این نمایش چه فایده برای مردم داره چه فایده ای داره دویست سال پیش تو رم چه اتفاقی افتاده

در کل ممنونم ازتون که این زمان رو برای مخاطب آفریدید
بسیار نمایش لذت بخشی بود ممنونم