نمایش برهوت نوشته ی هارولدپیتنر با ترجمه یلدا واشقانی را در سالن تاتر شهرزاد دیدم. سالن شهرز اد انصافا کارهای خوبی روی صحنه می برد.
برهوت داستان تو در توی خاطره ها بود که نه به واقعیت می پیوست و نه گم می شد.همه چیز به برهوت می رسید. کار خوبی بود . آقای مرتضی نوری کارگردان بود و خانم روشنک کرمی وقایان رحیم مهر اندیش، حسن فضلی، سینا طباطبایی در آن بازی می کردند.
خبرنگار تلویزیون ZDF آلمان هم در همان جا در مورد تاتر در ایران با من مصاحبه می کرد. از مشکلات هنر و از قله هایی که هنرمندان با تلاشهای خودشان به آن رسیده اند حرف زدم.پرسید چرا تاتر این قدر دوست دارید؟ گفتم برای زنده بودنش.حس خوبی که بین مخاطب و بازیگر ایجاد می شود و نیز برای اینکه تاتر مادر هنرهاست.
در هر حال شب خوبی بود.دست هنرمندان درد نکند که روح در جامعه می دمند.۲۳-۱۱-۱۴۰۲