مگه رسالت هنر غیر از اینه که حرف مردمش رو بزنه و مشکلاتشون رو نشون بده؟این که بتونید و جرات کنید درد جامعه رو بگید، چه در قالب شعر چه شعار چه آروم چه گل درشت یعنی یه کاری کردید
به نظرم اگه همین مونولوگ ها رو همینجوری سجاد افشاریان میگفت یه عالمه آدم یقه میدرانیدند و سالن و پله ها جا واسه نشستن نبود.

این نظر شخصی منه و کار تونست بعضی جاها یه غلیانی تو وجودم ایجاد کنه و بغضی تو گلوم بیاره.
فقط مراقب جملات آخر باشید که کار رو فمنیستی نکنه
امیدوارم بهتر و اثربخش تر بدرخشید