ایجاد چراها و پاسخ دادن بهشون همواره یکی از مهم‌ترین ابزار بهبود هر گونه تولید اعم از هنری و غیر هنری هست، و این کار فستیوالی از چراهایی هست که بی پاسخ راهشون رو به روی صحنه پیدا کردن.
استفاده از کلیپ ها، چرا؟
طراحی صحنه، چرا؟ مخصوصا اون هواکش ها، چرا؟
تصادف و من فقط دو تا قرص خوردم اگر قرار بر این بود که سه نفر دیگه همچین پیش داستانی نداشته باشن، چرا؟
این به نوعی دروغگویی بود که اول حس کنیم این ها همه بین مرگ و زندگی در برزخ هستن ولی بعد اون مسئله به کلی منتفی شد، بدون هیچ گونه پرداختی.
بازی های دست مربی بسکتبال، چرا؟
استفاده از واژه های رمزی مثل بیمارستان ابی، شهر سبز، اقای ... دیدن ادامه ›› اسمانی، چرا؟
…
نه تنها چرایی پاسخ نگرفته بود، کیفیت هم حدودا در این موارد پایین بود، کلیپ‌ها واقعا بی کیفیت و‌بی ربط، طراحی صحنه و نور کم کیفیت و بی ربط، …
حرکت های بازیگران روی صحنه اشفته، بازی ها اکثرا مصنوعی، دیالوگ ها از نظر لحن و ریتم انگار در جواب هم نبودن و‌صرفا بازیگران نقطه پایان نفر قبلی رو نقطه شروع خودشون میدونستن.
و تنها دلیلش به عقیده من در لول این بازیگران صرف وقت بسیار کم برای تولید این کار بوده که البته در همه بخش ها این ناپختگی به وضوح معلوم بود، کاش کم کم ۳ الی ۶ ماه بیشتر به این کار پرداخته میشد، اونوقت اون ورژن، ورژن حال حاضر رو با روش خلاقانه تر و هنرمندانه تری و نه با چاقو،میکشت.