اجرایی با تولید حس خوب، علی خوشرو چنان دقیق نقش را تحلیل کرده بود که می‌توانست تنانگی نوید محمد‌زاده در هر نقش را باز‌تولید کند ولی اوج بازی بازیگر در بازی با شمع بود که ای کاش با میزانسنی دقیق‌تر خودش را بیشتر در معرض دید تماشاگر می‌گذاشت.
جسارت و تسلط بازیگر برای نمایشی تعاملی کافی بود ولی استفاده نکرد، بیان، حس و بدن او قابل تحسین است.
در چند روز باقیمانده دیدن این نمایش را برای کسانی که نمایش جوان‌ها را دنبال می‌کنند پیشنهادمی‌کنم