برای من دیگر تماشای در انتظار گودها یا سه خواهرها و حتی هملتها جذابیت ندارد
مگر آنکه از آن متنهای کلاسیک گرتهبرداری شده باشه و اثری با نگاهی متفاوت به صحنه رسیده باشد.
و در مقابل همیشه عاشق ادبیات نمایشنامهنویسهای قدیمی تئاتر خودمان هستم. ادبیات بیضایی، رحمانیان، ثمینی و...
ادبیاتی که تمثیل و تشبیه دارند
ادبیات موضاعاتی که از زمانه خود جلوتر بودند و حتی در زمانهای دیگر هم حرف روز آن زمانه هستند
حالا در این فرمول ذهنی من
نمایشهای که این شباهتها را دارند، محبوب من هستند
از دو شب پیش که نمایش معجون السلاطین را دیدم و با کیف مدام از سالن خارج شدم
به این فکر میکردم که کاش این کیف نصیب دوستانم شود
اما باید
... دیدن ادامه ››
از چی میگفتم
از موضوعی نمایش که داستان انتخاب جانشینی است
یا از ادبیاتی که از زمانه خود جلو هستند
یا فقط از صحنه پایانی بگویم
از انتخاب بین قلم و شلاق
نمیدونم
امیدوارم بتونم از لذت خودم بگم
سعید زارعی دمت گرم که این چالش و این حال خوب رو برام ساختی
ممنون که این دیالوگ را به عوام رساندی
-به عوام چه بگوییم؟!
+تا به امروز چه گفتید؟
-هیچ
+زین پس هم همان را بگویید...