کیف کردم از تماشای این نمایش کیف
نه فقط به خاطر اینکه محمدرضا نویسنده خوبیه و یا کارگردان مورد علاقه منه، بلکه به خاطر اینکه بازیگوشی را بازی دادن را بازی خوردن را بازی تو بازی را بازی زندگی را بازی فکری را بازیگری را همه جوره و با لذت تمام انجام میدهد. انگار که کودکی رها است روی صحنه و تو را با خود به هر کجا که تصورش کنی میبرد، به هر کجا که فکرش را نمیکنی.
چقدر لذت بخش و دلنشین بود تماشای شقیقه هایت محمدرضا دمت گرم رفیق حالم را خوب کردی بد جور خوب
موفق و موفق تر باشی رفیق هنرمند