من با این تصور که اهالی تئاتر، هنرمندان فرهیخته‌ای هستند که از روی عشق و تفکر در این زمینه کار می‌کنند، بیش از دو سال است که پسر پنج ساله‌ام را به دیدن نمایش‌های کودکان می‌برم. به خصوص به خاطر علاقه‌ام به کانون، که ریشه در کودکی خودم دارد، نمایش‌های کانون را از دست نمی‌دهم.
با دیدن این نمایش متوجه شدم، به نمایش‌های کانون هم نمیشه اطمینان کرد، حتی اینجا هم عده‌ای به دنبال خوراندن خرافه‌های ایدولوژیک خود به کودکان هستند.
توضیح: در خلاصه‌ی نمایش اشاره به تم مذهبی داستان شده است. نمی‌دونم چرا متوجه‌اش نشدم!

از تیوال ممنونم که نظر منتقدها را سانسور نمی‌کنه، و اجازه‌ی نشر دل‌نگرانی پدر و مادرها را می‌ده.