نمایش هیدن فاصله بین دانستن و‌ نداستن نیست فاصله بین سکوت و فریاد زدن هست . موسیقی زیاد و‌آزاردهنده به جای همه سکوت‌های از سر خیر و صلاح فریاد میزنه تا به مخاطب که گوشه رینگ گیرش آورده بگه دانستن با درد همراهه ولی ایرادش اینجاست که زمانش طولانیه و به شکنجه تبدیل میشه . نمایشی که از یه جایی به بعد، مخاطبش جلوتر از نویسنده و کارگردانش هست ولی تو بازیگری نقش ژان و میت بی نظیره و فضا سازیش درست و به جاست