امپراطورى بازیگر

بدون هیچ پیش فرض و پیش زمینه اى در خصوص کارگردان و بازیگران ((نمایش چه)) به تماشاى آن نشستم ، در ابتدا وقتى با رینگ بوکس مواجه شدم احساس کردم که باید با یک نمایش پرتحرک روبرو باشم ، با شروع نمایش و اوپراى لحظات نخست آن وارد دنیایى شدم که با جهان فیزیکى اطرافم متفاوت بود ؛ حس بسیار شیرینى را تجربه میکردم ، با حضور دوبازیگر اصلى کار و نحوه ایفاى نقش ، شاهد یک دوئل نمایشى کم نظیر بودم که منشا آن آمادگى جسمانى دو بازیگر آن را نشان میداد که در لابه لاى اداى دیالوگ ها و با آن همه تحرک و فعل و انفعالات ورزشى خاص هرگز از نفس نیافتند ، متن نمایش گرچه با یک نگاه تاریخى همراه بود و شاید باید بعنوان مخاطب کمى با شخصیت ها آشنا مى بودى ، ولى به نظر حقیر ؛ آنقدر کنش و واکنش ها و بازگو کردن خاطرات و وقایع همراه با لحن درستى بود که مى شد به راحتى با داستان نمایش ارتباط برقرار کرد و شاید جذاب ترین این داستانک ها ، قصه مادران دو شخصیت اصلى قصه بود که با احساسات سرشار از زبان این دو تن مطرح شد و ما را با آن همراه مى کرد و از این دست خاطرات و قصه ها در متن اثر که هرکدام بطور مجزا جذابیت یک کشف جدید را داشت . آواى جادویى اوپرا در تمام طول نمایش گویا تلنگرى بود براى مخاطب تا حس تماشاى یک درام متافیزیکى را تجربه نماید . به هر صورت در این روزهاى خاص باید به تماشاگر تاترى که هزینه بلیط پرداخت میکند ارج نهاد و او را دعوت به دیدن آثارى کرد که کمترین دستاوردش جرعه اى تفکر است و ((نمایش چه)) با نگاه به این موضوع که ؛ ("انسان آزاده" بودن یک مولفه بشرى تنیده به تاریخ جهان است ) به شیوه اى قابل ارزش این کار را انجام مى دهد و شاید بى اغراق بتوان گفت این اثر به لحاظ شیوه اجرایى یک ((امپراطورى بازیگرى)) است که توانایى بازیگران آن به رخ مخاطب کشیده مى شود . ضمن عرض خسته نباشید به اعضاى گروه براى ایشان برکت و اعتبار آرزو دارم.
نعیم بختیارى