عرض ادب و احترام
یک نمایش که حاصل یک کار گروهی است. یک نفر همزمان نویسنده،کارگردان،بازیگر،طراح صحنه و لباس،تهیه کننده و... نیست. نمایشی که از جذابیت‌های موسیقی و افکتهای نوری و چیدمان صحنه برای تاثیر جادویی گذاشتن بر روی تماشاگر حداقل استفاده را بکند، خودش را محدود به موقعیت روایت و اجرای بازیگران می‌کند. و این کاری است که این نمایش با موفقیت از پس انجام آن برآمده است.نتیجتا احساسی که نسبت به موقعیت‌ها شکل می‌گیرد به نمایش در نیامده است، بلکه موقعیتهایی نمایش داده شده است که امکان بروز احساسات را فراهم می‌کند. و این زمینه را برای مشارکت فعال تماشاگر به هنگام دیدن نمایش، هر چه بیشتر فراهم می‌کند.
از عوامل این نمایش ممنونم که امکان این را فراهم کردند تا علاوه بر تماشای این نمایش، احساس کنم که من هم جزئی از این نمایش هستم.