در مورد نمایش نویسنده مرده است بنظرم غافلگیری های خوبی داشت بازیگر نقش مرد لحظه های احساسی با بغض بازی میکرد که امکان همزاد پنداری به بیننده میداد ولی در لحظه های مشابه بازیگر نقش زن قصد داست توانایی خودش در گریه کردن به رخ بکشد که بنظر من مصنوعی میشد و امکان پیش بینی اینکه درحال نقش بازی کردن هست را به بیننده میداد
اگر بخواهیم برای بازیگری مثال بزنیم ، حالت بازی بازیگر مرد مثل یه نمودار سینوسی بود و حالت بازی بازیگر زن مثل نوار مغز🤦🏻‍♂️
طراحی لباس می تونست بهتر باشه بخصوص در مورد بازیگر زن
بنظرم لزومی به استفاده از سیگار تو نمایش نبود چیز خاصی به کار اضافه نمیکرد
گریم هم میشد با آرایش کمتر اجرا میشد بنظرم