یک اجرای دیدنی و تاثیرگذار از نمایشنامه مردگان بی کفن و دفن اثر درخشان سارتر و با هنرنمایی هنرمندان کاربلد و توانمند خاصه با بازیهای باورپذیر امیرپوریا مسعودنیا_فاطمه محمدی(فمل) و محمدرضا میر حسینی.
تماشاچی با دیدن این نمایش قاعدتا باید نظاره گر کشمکش های پنهان روان و پارادوکس ها وتضادهای اخلاقی گردانندگان خرد و کلان جنگ ها که در پس هر مبارزه آشکار سیاسی و نظامی خود را عیان میکند باشد و باید با استیصال و ترس و شجاعت و سبوعیت و غرور انسانها و تصمیم های تعیین کننده آنها به وقت جستجوی معنای زندگی خاصه در لحظات سخت پایان عمر روبرو شود. به نظر من بازی تاثیرگذار و باورپذیر فاطمه محمدی(فمل) در نقش کاراکتر سوربیه که اتفاقا در ابتدا به ظاهر مستاصل و متزلزل جلوه میکند و با مرگ پرمعنای او در تضاد زیباییست این میل به جستجو و تبیین ارزش انسانی را بخوبی به نمایش گذاشته است.
ریتم بیان نیکا ملک مطیعی میتوانست کمی سرعت بیشتری داشته باشد و به جاندارتر بودن نقش لوسی کمک بیشتری بکند.
لباس مناسب تری برای نقش فرانسوا میتوانست در بهتر دیده شدن این کاراکتر کمک کننده باشد.
ضمن تشکر از زحمات تک تک بازیگران و کارگردان این کار دیدنی و سایر عوامل نمایش و آرزوی موفقیت و درخشش بیشتر تماشای این نمایش رو که در روزهای پایانی اجرا قرار دارد قطعا به همه توصیه میکنم.