باسلام و احترام ،ممکن است پاسخ دادن در این فضا مرسوم نباشد اما به احترام تماشاگران عزیز که تمام سرمایه ما هستند و شعاری که از تحقیقات ما برآمده است«اکسیر گمشده زمانه ما حرف است.»سعی می کنم کوتاه بنویسم .«نقد»به یقیین معرفی هدفمند یک اثر است و «نقاد»کسی است که بر اساس مبنایی اندیشگی فهم تازه ای از یک اثر را به موثر و مخاطب ارایه می کند.نقاد اگر شیفتگی کند و یا نگاهی خودکامه داشته باشد و یا پیش فرضهایش سلب و یا از پیش تعیین شده باشد و…به یقیین نمی تواند معرف خوبی برای یک اثر باشد.ممکن است ما به عنوان نقاد از یک اثری خوشمان نیاید و یا خوشمان بیاید به یقین (شاید)حق نداشته باشیم تمام ارزشهای یک اثر را نادیده بگیریم.یک اثر در ۴انگیختار (مجموعه انگیزه های شکل گیری یک اثر)باید با خودش قیاس شود نه با اثر و یا پدیده ای دیگر،…انگیختار روایی یا ترکیب متن (همه مجموعه هایی که روایت را شکل می دهند،قصه و نحوه نگاه اثر و موثر به عالم)انگیختار سبک شناسانه (تمامی انگیزه هایی که سبک اثر را شکل داده اند و مدل فکری تا مدل اجرایی اثر ،در اینجاست که هیچ اثری با ثر دیگر قابل قیاس نیست .)انگیختار بینا متنی و فرامتنی (طراحی معنایی و…)انگیختار آشنایی زدایی و…خوب است بدانیم یک حرکت روی صحنه یا جلوی دوربین باید ۵پشتوانه داشته باشد و یک کارگردان در روایت و تالیف کارگردانی خود به همه این موارد فکر می کند.ما در این تئاتر با تئاتر فضا مواجه هستیم و کارگردان سعی دارد ۴دسته فضا را به گونه ای طراحی شده تسخیر کند (فضای درونی،فضای جلدی،فضای هوایی و فضای ذهنی) و عامدانه از موضوعی اجتماعی برای ایجاد سوال و تلنگر بهره می گیرد.این تئاتر که سعی می کند صحنه و تماشاگر را یکی کند در صدد ایجا تلنگر برای بهره گرفتن و بعد ایجاد تصویر ذهنی در تماشاگر است .آزمایشها در صحنه و بعد نظرسنجیها به ما اثبات کرده است در اینگونه تئاترهایی که گروه ما در بیش از ده سال گذشته تحقیقات و اجراهای خود را معطوف به آن کرده تاحدود هشتاد درصد اقنای معرفتی به سهولت بیشتر اتفاق افتاده است ،(چون تماشاگر اجازه بهره گیری از تصویر خود را در اجرا پیدا کرده و یا با ایجاد سوال برای دستیابی به پاسخ با اجرا مواجه شده است.این تئاتر و نوع طراحی سبک و سیاقش مانند هر کار دیگری (نقش کارگردان به عنوان تعلیم دهنده )نیاز به عوامل خاص و تعلیم دیده خود دارد ،از متن تا تمامی عناصری که در شکل گیری اثر تعیین کننده هستند.به همین دلیل تمامی عناصر و عوامل و…سعی شده است به صورتی آگاهانه و تعلیم داده شده روی صحنه مورد بهره برداری قرار گیرند.متن تالیف خود را دارد و از سبکی بهره می گیرد که مبنای فلسفی و ... دیدن ادامه ›› ارتباطی خود را دارد و اجرا داری متنی گزاره وحور و پر تضاد است با ساختاری دوری ،تضادهای لحظه ای متن بازیگران را وارد چالشهای لحظه ای می کند که سبک اجرا را به غایت سخت و پیچیده می کند.اجرا از مدل ارتباط آیینی بهره می گیرد و سعی می کند زاویه دید معنایی متفاوتی را با ایجاد تلنگر به جهان اثر به وجود بیاورد.مواجهه دنیاهای متفاوت (هر تماشاگر یک دنیاست )در اثر یک نوع اینترکت با تعامل هدفمند را به وجود می آورد .ما در بیست و سه اجرای گذشته نتایج لذتبخش این تعامل را به عینه مشاهده و در جاهای ثبت کرده ایم که در مقالات علمی پژوهشی به آنها می پردازیم.در مجموع ضمن اینکه متاسفیم که اجرا در بیست و پنجمین شب خود با جهان انسانی و صحنه ی جادویی خداحافظی می کند اما باید به عنوان یکی از عوامل اجرا از تک تک تماشاگران عزیز که ما را تنها نگذاشتند و بودند تا ثابت کنند حیات تئاتر به بودنشان بستگی دارد تقدیر و تشکر کنم.باید به مسئولین هم بگویم تئاتر هراس ندارد چون درصدد توسعه فکری جامعه خود و خدمت به مردم است ،اندیشه های سلب و بسته نقطه هراس هستند و تولید خودکامگی و دیکتاتوری می کنند.(تکه ای درد و دل ؛از تماشاگرانی که آمدند تا با ماموریت نظرات مردم را جهت منفی بدهند و از قلم به مزدانی که سعی کردند برای مردم حصر و یا بی راهه فکری ایجاد کنند هم تشکر می کنم و معتقدم دیگر فصل اینگونه ماموریتهای پلشت گذشته است و مردم هستند که تصمیم می گیرند و مردم تصمیم گرفتند و در بیست پنج اجرای ۶۵۷بیش از شش هزار نفر یک رکورد در دیدن یک تئاتر با ظرفیت محدود از خود به جا گذاشتند.)این یادداشت را فقط برای این بخش از تیوال نوشتم تا از همه عزیزانی که در این بخش و خرید بلیت ما را یاری کردند تشکر کرده باشم .از عزیزان همیاری تیوال و از مجموعه تیوال هم تشکر می کنم که نفس به نفس با ما همراه بودند.متن را مرور نکرده ام اگر اشکال تایپی دارد پیشاپیش عذرخواهی می کنم.