طراحی صحنه و نور و لباس که خیلی حرفه ای و قشنگ بود. مثل همه کارهای اقای اشراقی
بازی امین زندگانی و بانیپال شومون هم قشنگ بود اگرچه یه جاهایی گرگسار رو اعصاب میشد :))
صدابرداری یه جاهایی نامفهوم بود و صدای بازیگرا تو موسیقی گم میشد، با وجود خیلی طولانی بودن تئاتر (که خسته کننده هم میشد) اواخر داستان خیلی سریع از قسمت هایی میگذشت و در کل باید حتما قبل از دیدن نمایش میدونستین داستان چیه تا بهتر متوجه شین.
دوست داشتم که گروه موسیقی هم دیده میشدن اما خب انگار تعداد بالا بود و نمیتونستن کاری کنن. بعضی اوقات نوازنده ها فلش گوشیشون رو روشن میکردن که نمیدونم دلیلش چی بود، دیدن نوت؟ که از تراس دیده میشد و حواس رو پرت میکرد.
در کل کار قشنگیه اگه حوصله طولانی نشستن رو داشته باشین و قبلش هم بدونین ماجرای داستان چیه