خسته نباشید میگم به سیاوش طهمورث نازنین که با این انرژی و قدرت اثر هنری خلق می کند که تماشاگرش را با حال خوب به خانه می فرستد
مجید رحمتی درخشان و با صدای زیبایش حال عجیبی به نمایش و سالن داد مخصوصا آهنگ پایانی
شاید ضعف بزرگ در متن باشد چون این احساس رو داشتم که شخصیت ها خیلی درست پرداخت نشدند مخصوصا شخصیت های خانم
در کل راضی بودم
امیدوارم همیشه بدرخشید