تیاتر نمایش_در_ایران دیشب دیدم
با اینکه به نظر میومد نوعی روخونی از کتاب باشه یا تجربه شنیدن یک کتاب صوتی ، که این ممکنه باعث یکنواخت شدن اثر باشه ،
اما قلم قوی استاد بیضایی کاملا اثر خودش نشون میداد.
بنظرم نورپردازی و نقاط کور صحنه باید رفع بشن
چون اگر جایی غیر از صندلی های روبروی صحنه اجرا نشسته باشیم
خیلی از جاها از صندلی های کنار بازی صورت و چهره بازیگرها قابل تشخیص نیست
البته جانمایی خود بازیگرها هم بی تاثیر نبود
برای نقش «پس» بنظرم بازیگری با توانایی صدای بیشتر نیاز بود

هماهنگی حرکات و موسیقی و لباس در قسمت انسان های اولیه خیلی خوب بود
اجرای تعزیه و صدای عباس خوان جزو قوت های نمایش بود
قسمت نقد نمایش جالب و هوشمندانه بود