آیا حضور در محافل هنری‌ و تماشای تئاتر،سینما و کنسرت در شرایط فعلیِ کشور یک حرکت اعتراضی است و یا در تضاد با اعتراضات؟

در طی روزهای اخیر بحث‌های بسیاری بین طرفدارانِ اعتصاب سالن‌ها و مخالفانِ آن به وقوع پیوسته‌است.
موافقانِ اعتصابِ سالن‌ها معتقدند حضور در سالن‌ها در شرایط کنونی بی‌اهمیتی به معترضان و تلاش‌های آن‌ها است اما موافقانِ حمایت از اجراها، معتقدند خالی گذاشتن سالن‌ها در واقع آمال و آرزوی همیشگی سیستمِ سرکوب بوده است.
هر دو گروه نظرات محکمی ارائه می‌دهند که برای عده‌ای بسیار منطقی و قابل توجه است.
فیلسوفِ بزرگ افلاطون و از موافقانِ سرسختِ سانسورِ هنر (تخنه) در کتاب سوم جمهوری می‌گوید: «باید از شاعران بخواهیم که این را بگویند و آن را نگویند». و در قوانین این سختگیری را به حدی می‌رساند که می‌گوید نوگرایی باعث فساد خواهد شد «زیرا چنین وضعی در روحیه و اخلاق جوانان این اثر را می‌گذارد که از هر چیز کهنه و قدیمی است روی برمی‌گردانند و به هرچه تازه است می‌گرایند. از این رو بار دیگر می‌گویم خطری بزرگتر از این برای جامعه نمی‌توان تصور کرد که جوانانِ آن بدین‌گونه بیاندیشند». او همچنین در مورد موسیقی نیز معتقد است باید مقام‌های لیدیایی و ایونی در موسیقی ممنوع شود زیرا غم‌انگیز و سستی‌آور ... دیدن ادامه ›› است و باید مقام‌های دوری و فریژی که در وصف شجاعت و اعتدال هستند وارد موسیقی شود. او با هنرمندان شرط می‌کند که برای ورود به آرمان شهر باید این موارد را رعایت کنند:
۱- ایجاد لذت مفید و بی‌ضرر کنند.
۲- در جایی که برای هنرمندان اختصاص داده شد سکنی گزینند.
آرمان‌ شهری که همه‌چیز از جمله «اقتصاد، اموال، تغذیه و حتی زناشویی» بر طبق قوانین است.
آیا کشور ما شبیه به این آرمان‌شهر نیست؟ هنر همواره دستخوش سانسور بوده است. موسیقی رپ و راک و صدای زنان به‌طور کل ممنوع بوده است. مگر تحت شرایط خاصی که همگی با این شرایط آشنا هستیم. اگر در تئاتری از مو استفاده شده تاکید شده که این مو مصنوعی و کلاه‌گیس است. متن‌ها بارها و بارها بررسی شده و مجوز گرفته‌اند و حتی در بعضی مواقع یک روز پس از اجرا مجوز باطل شده زیرا همان میزان سانسور هم مطلوب سیستمِ حاکم نبوده است.
حمایت از چنین هنری موافق با جریانِ اعتراضات است یا در تضاد با آن؟ حتما عده‌ای معتقدند همین آب باریکه باید حفظ شود اما اگر نگاهی به آثار سال‌های قبل بیندازیم این جویِ باریک لحظه به لحظه در حال باریکتر شدن و خشک‌تر شدن است. به‌طوری که یک روز دختران از هنرستان موسیقی حذف می‌شوند و روز بعد از روی صحنه به پایین کشیده می‌شوند.
حمایت از چنین هنری مخالف با جریان اعتراضات است و یا مهر تایید محکمی بر این همه سانسور؟