خب طبق روال همیشه با موجی از تمجید و اعجاب مواجهیم.
دوست دارم بی پروا نظر بدم: بازی مثل همیشه درخشان اسماعیل گرجی عزیز یک تنه بار اجرا رو به دوش کشیده بود و در آخر بالاخره انتظارم رو برآورده کرد و من رو راضی از سالن بیرون فرستاد، اما: سمانه زارعی عزیز با وجود نمایشنامه ی قابل قبولش، به نظرم انتخاب خوبی برای نقش مری نبود و همین بیشترین ضربه رو به اجرا زده بود. اصلاً قصد ندارم بگم بازی شون ضعیف بود، فقط حسم اینه که فیزیک، جنس صدا و بیان ایشون مناسب این نقش نبود. باید ببینیم افراد دیگری با من هم نظرند یا این موضوع کاملاً سلیقه ای هست.
درک استعارات تاریخی، سیاسی و نمادها رو که خیلی ازشون لذت بردم، برای تماشاگر عام پیچیده دیدم ولی از حق نباید گذشت: گمان می کنم حتی از پوسته ی داستان هم می شد به قدر کفایت لذت برد.
ضمناً من با ریتم کار خیلی جاها مشکل داشتم و به شکل مستمر میخکوب صحنه نبودم... به گمانم می شد کار رو با ایجاز بیشتری در آورد و البته نمی دونم در این مورد خاص بیشتر به متن بر می گرده یا کارگردانی.
خلاصه هیچ نمایشی بی نقص نیست، و این اجرا هم از این قانون مستثنی نبود، اما در مجموع کار با ارزشی بود که دیدنش رو به دوستان اهل تفکر و تعمق پیشنهاد می کنم.