در جهانی که یکسره بیهودگی است
در گذشته ای که مرده است و آینده ای که خفته، شکوفه های گیلاس فرصتِ فاتح شدنِ سکوت و درکِ اکنون است قبل از آن که بمیرد و بمیراند. فرصت رو به رو شدن با خود است. خودی که همه چیز است.