جلد دوم رو دیدم. تو حالِ نه‌چندان خوبِ این روزهای تیاتر اجرای خوبی بود و این حداقل چیزیه که از استاد رحمانیان انتظار می‌ره.
موسیقی جذابی هم داشت.
گفتن از وضعیت سالن هم که تکرارِ مکرراته.