متن اصلی شایعات که به قلم نیل سایمون، کمدی نویس بزرگ آمریکایی، به تحریر درآمده است، طنزی مبتنی بر فرهنگ آمریکایی دارد که در برخی اوقات برای مخاطب ما نا‌آشنا است، به همین خاطر در این نمایش سعی شد شوخی‌ها و طنازی‌های متن به شکلی بازگوشود که برای مخاطب ما قابل لمس‌ باشد،ولی در ابتدای نمایش ریتم کند کمی فاصله را با نمایش زیاد می کرد ولی با ورود مهمان های دیگر و بازی روان بازیگران بمراتب ریتم و تمپ بهتری گرفت و داستان را به جلو می برد، فقط موقعیت های طنز سایمون به آن شکل پرداخت نگردید ولی باز برای کاری که جز تجربه کاری کارگردان هست و جسارت کارگردانی نمایشنامه هایی که به ظاهر آسان ولی در باطن سخت است خوب بود و با شرایط غیر حمایتی از تئاتر های مستقل،قابل درک است که بخاطر شرایط طراحی صحنه و...ساده تر می باشد،و اتاق هایی که با ایست انتهایی در صحنه توسط بازیگران بازگو میشد و اینکه در پایان کار جایی که نگاه نویسنده برای آن است می توانست یک پایان بندی بهتری داشته باشد، باز هم ارزوی موفقیت برای گروه و کارگردان محترمش جناب درزی دارم که ایشان را در قامت بازیگر دیده بودم و با پشتکارش آینده خوبی خواهد داشت، هم اینکه چراغ کم نور تئاتر روشن است و سو سو میزند خدا را سپاس