یک مساله ای در کنسرتها اتفاق می افته که فکر کردم خوبه اینجا در موردش گفتگو کنیم.
در اغلب کنسرتها، موقعیتی برای تکنوازی بعضی از نوازندگان فراهم میشه. دقیقا در اوج تکنوازی، تعدادی از تماشاگران از روی لطف و هیجان شروع به تشویق نوازنده می کنند!
هم تمرکز اون بنده خدا از بین میره و هم مانع شنیدن بهترین قسمت اجرای اون فرد می شوند.
دیشب که در اجرای تنبورنوازان، سرپرست گروه به ناچار از مخاطبان خواهش کردند که وسط تکنوازی تشویق نکنند.
در اجرای امشب همایون شجریان صحبتی نکرد ولی بهرحال این تشویق های بی موقع خیلی آدم رو یاد دوستی خاله خرسه میندازه!
نمی دونم چه راهکاری میشه برای این موضوع پیدا کرد؟ اینکه فقط همراهی نکنیم کافیه؟
امکان تذکر که نیست قطعا!
ولی میشه که با اطرافیان مون در این مورد صحبت کنیم.
لطفا اگر کسی راهکار مناسبی به ذهنش میرسه مطرح کنه