اولش ریتمش خیلی یهویی تند بود و دیالوگها پشت سر هم گفته میشد و فعالیت خیلی خیلی زیاد بود که باعث عرق کردن بازیگرا میشد ولی در کل نشون میداد که چقدر تمرین داشتن و مسلطن به همه چی البته یه کم منو زده کرد اون اول اما رفته رفته داستان من رو گرفت و جذاب بود واقعا. بازیها خیلی زیبا بود و خستگی نداشت
اولین تئاتری بود که اون آخرش صحنه آخر اشک از چشام اومد و برام خیلی عمیقا غمگین بود.
در کل خیلی خوب بود. فقط نکته ای که نفهمیدم اون مشکلی بود که بازیگر "مهمان" هی گوشزد میکرد و حضور اون رو اصلا نفهمیدم چرا بود!