واقعا نقطه قوت این کار، طراحی نور و صحنه ست. این نورپردازی به این سادگی از ذهن آدم پاک نمیشه!
ولی متاسفانه متن خیلی کلیشه ای و شعاری هست و ظرف دو سه دقیقا اول متوجه میشی که ماجرا چیه و هیچ انگیزه و اشتیاقی برای دنبال کردن کار برای مخاطب باقی نمی مونه!
این کلیشه ای بودن به کاراکترها هم سرایت کرده و باعث میشه که بازیگران علی رغم تلاش و صرف انرژی بسیار زیاد، یه جورایی سردرگم به نظر بیان!
پی نوشت: با توجه به اینکه به تماشاگران قسمت وسط ردیف اول آب پاشیده میشه، آقای مرادی لطف کردند و قبل از اجرا این نکته رو بهمون گوشزد کردند.
خیلی مساله خاصی نیست، ولی همین که قبلش اطلاع دادند، ارزشمند بود