درودها.
لازم میدانم از همه دوستانی که برای تماشا و حضورشان ، ژَستَن را انتخاب کرده اند تشکر کنم . جریان ارتباطی / تعاملی این اجرا ، در کنار جستجو و تجربه گری کُنشگرانِ آن ( عوامل و مخاطب ) سیر تکاملی آن را تقویت میکند و از طریق ارائه بخشی از مستندات تاریخی ، در کنار ایجاد پرسشگری تحلیلی ، تلاش دارد تا از مکان ( لوکیشن و زیستگاه ، در اینجا ساختمان قدیمی بیمارستان و زایشگاه امید ) به عنوان صحنه ی ارائه p.o.v خود نسبت به تاریخ معاصر استفاده نماید.
همچنان و در ادامه تا روزهای پایانی ، از شما بابت حضورتان سپاسدار هستم.
آرمان طیران