متن روان و به دور از شعار، در کارگردانی سبک نو و جدیدی رو مشاهده میکنیم و یک چیزی که خیلی برام جالب بود شناخت خوب یکی از بازیگر ها از بدن و حرکت بود... چیزی که امروزه در بازیگری خیلی کم دیده میشه . در صحنه ی اول رقص پستچی با طناب دار و در صحنه ی دیگر برخورد مجسمه با سر این بازیگر و بازی کاملا رئال هنگام بیهوش شدنش ، نشان از شناخت خوب این بازیگر از بدن خویش است