نمایش هالووین بسیار جذاب و تماشائی بود. در بدو ورود به سالن بازیگرا با یک موزیک پرانرژی می‌رقصن و می‌چرخن و شمه‌ای از شخصیت و نقششون را به اجرا می‌ذارن و تماشاچی به خودش وعده‌ی یک نمایش مفرح و جالب رو میده و بعد چی میشه؟ واقعا یک نمایش مفرح و جالب و البته عمیق و تاثیرگذار می‌بینه. چهار اپیزود یک در میون چهار قصه‌ی مختلف و در عین حال پیوسته رو روایت می‌کنن. نقطه‌ی اتصال قصه‌ها، شب هالووین، انتخاب زیرکانه و هوشمندانه‌ی آقای امیر دلفانی هست. بازی‌ها بی‌نهایت خوبن. اما اگر بخوام اولویت‌بندی کنم، بازی مرد مست (ایمان اصفهانی) و زندانی (حمید رشید) بهترین بود. سایر نقش‌ها امکان تیپ‌سازی داشتن والبته بازیگرها هم به نحو عالی این کار روکرده بودن و حضور درخشانی روی صحنه داشتن. اما نقش مرد مست و زندانی فاقد این امکان بود و با این حال ایمان اصفهانی و حمید رشید یک بازی کاملا حرفه‌ای و درست و تاثیرگذار ارائه دادن. رویکرد کارگردان به کمدی فارس بطور کلی موفقیت‌آمیز بود اما بعضی جاها (خیلی کم) زیاده‌روی و اغراق در این نوع کمدی و تکرار بیش از حد کلمات بعضا به جهت گرفتن خنده یا توجه تماشاچی به عکس موجب دلزدگی تماشاچی میشه. در صحنه‌ی قصاب و نویسنده به نظرم میزانسن به نفع نویسنده نبود و با وجود صداسازی وبازی خوب، امکان حرکت و استفاده از فضا از او دریغ می‌شد. پایان قصه‌ها با موفقیت به سوالاتی که در ابتدا مطرح شده بودن پاسخ می‌داد. آقای امیر دلفانی متن بسیار زیبا و دلنشین و تاثیرگذاری رو نوشتن و با کارگردانی و بازی‌های خوب، لحظات زیبا وخاطره‌انگیزی رو برای تماشاچی رقم زدن. ورود مردان سیاهپوش برای تعویض صحنه هم ایده‌ی بسیار جذابی بود. البته می‌شد از این امکان بیشتر از این بهره بگیرن. اپیزود مرد مست و کشیش، پویائی و کشش بیشتری نسبت به اپیزودهای دیگه داشت و بازی درخشان ایمان اصفهانی و گریم و لباس کاملا مناسبش تماشاچی رو با این صحنه همراه می‌کرد. در نهایت باید بگم این نمایش یکی از بهترین کارهایی بود که اخیرا دیدم و خیلی از تماشای اون لذت بردم. خسته نباشید میگم به همه‌ی عوامل و باید این رو هم اضافه کنم که شماها قهرمانید که در این شرایط و با این همه کمبود و دشواری همچنان تلاش می‌کنید تا یک کار خوب روی صحنه ببرید. سپاس