ژستن را به عنوان یک رویداد نمایشی و پرفورمنسی تجربی پسندیدم. تجربه عاطفی و حسانی که در طول پرفورمنس از سر گذراندم تجربه ای متفاوت از دیدن تئاترهای متعارف بود. به نظرم جای چنین رویکردهایی به اجرا در ایران خالی است.