ترک تماشاگر در ۱۵ دقیقه اول گواه بد بودن نمایش هست.
کارگردان خوب، سالن درجه یک، بعد چنین نمایش بدی اجرا رفتن واقعا هنر میخواد.
اگر به فیلم های اندوهناک تلویزیونی با بازیهای تصنعی علاقه دارید حتما پیشنهاد میکنم ببینید. بعضی بازیگرا که بخاطر بوتاکس زیاد خنده و گریه شون مشخص نبود.
از شدت طنز بودن اجرا ها در لحظه مرگ شاعر همه میخندیدن!! و میگفتن پروین بمیر دیگه ما بریم خونه هامون!
کاش بازیگر سینما وارد تیاتر نشه!
البته نقطه قوت هم داشت: برای دکور زحمت کشیده بودن، بازی ندیمه خونه و صداشون رو دوست داشم، رقص اقای زندگانی خوب بود
و تنها بخش درخشان اجرا، ۵ دقیقه بازی اقای قوانلو بود که هیچوقت از یادم نخواهد رفت.