خسته‌کننده ؟ فرایند که تعمدا باید روند کند می‌داشت و خیلی خوب دراومده بود و تایمش هم زیاد نبود
ولی برای اجرای «مفیستو برای همیشه » که رفتم چون حدود ۲ ساعت بود اولش حس کردم تایمش زیاد بود (هرچند که خسته‌کننده نبود)
بعدش بیشتر فکر کردم ... فهمیدم چقدر تبدیل شدیم به آدمهای کنسروی و سریع و آماده ... چقدر کم‌صبریم ... و چقدر گذرا دلمون می‌خواد حتی از لذت‌هامون گذر کنیم ... پس با تعمقی بیشتر، اون حس از بین رفت و خوشحال‌تر شدم که ۲ ساعت فارغ از دنیا به صحنه خیره شده بودم ?