نمایش جالبی بود. با اینکه آدم وسط نمایش احساس می کرد نمایش پیوستگی ندارد اما در انتها قسمت های مختلف نمایش معنا پیدا می کرد. هر چند گاهی نمایش باعث می شد آدم به ساعت گوشی نگاه کنه اما لحظه هایی بود که انسان رو به فکر فرو می افکند و با خودش زمزمه می کرد «آفرین».
در کل می شه گفت نمایش مخاطب های مخصوص خودش رو داره شاید گروهی وجد زده از سالن خارج بشه و گروهی خمیازه کشان.
مقایسه کردن این نمایش با کار قبلی این گروه (دریم لند) نمی تونه کار منصفانه ای باشه اما ردپای همان سبک نمایش در این اجرا کاملا دیده می شد.
نمایش خوبی بود و من لذت بردم از تماشا.
خسته نباشید به تمام گروه اجرا.