نمایش خوش ریتم و کمدی موقعیت فوق العاده،
بنظرم که این نمایش تمامی استخون بندی های لازم برای یک اثر نمایشی را دارد ، و سر پا و رو فرم قصه اش را تعریف میکند ، صدای پاره شدن کاغذ و برگشتن ب عقب ،مهم ترین المان خرد نمایش است ، اما بنظرم پرداخت آن کم است و میشد بسیار بیشتر از آن استفاده کرد ، بازیگران خانم نمایش با تمام احترامی ک براشون قائلم نسبت به آقایون نمایش اختلاف سطح زیادی دارند و ضعیف ترن از نظر بازی و درک ریتم و تمپو شخصیت هاشون ، پرده ی آخر نمایش، ما اوج آریتمی را می بینیم و فضای ذهن شخصیت نویسنده کاملا آشفته میشه و ما یک شکست رو تجربه میکنیم و فضا سورئال میشه ، بنظرم این اتفاق چون از اول کاشته نشده و ما همیشه فضای ذهن شخصیت نویسنده رو رئال دیدیم ولی آخرش چون باید ثابت کنیم آریتمی داره پس سورئال شه یهو نمایش ما، این شکستن بی دلیل فضا حساب میشه ، اگر چه شکستی ک انجام شد خوب و قشنگ اجرا شد ولی بنظرم توجیه نمیکنه و باید در همون فضای رئال با طرح یک اتفاق خاص ، آریتمی شخصیت نویسنده اثبات میشد و نمایش رو ب پایان میرفت .
در کل نمایش رو بسیار دوست داشتم ، و بنظرم این گروه پتانسیل خیلی بالایی داره.