بعد مدت ها یه کار خوب درست و درمون دیدم که می تونم به همه دیدن شو پیشنهاد کنم. موضوع کار سرکوب آرزوها و امیال فرزندان از طرف والدینه در قالب یک کمدی-درام فاخر و من بشخصه حتی رگه هایی از زندگی خودم رو توی نقش هاتف دیدم! فقط دو انتقاد کوچیک داشتم. یکی اینکه صدای نادر فلاح که هاتف رو بازی می کرد بعضی جاها درست شنیده نمی شد و من ردیف سوم بودم دیگه ردیف های عقب تر که بماند! و گلایه دوم اینکه من بلیط ردیف دو رو خریده بودم اما مسوول سالن بدون هیچ توضیحی گفت که باید برم ردیف سه بشینم! بنظر می رسه دلیل شون این بود که مادر خانم گودرزی بازیگر کار و همراهان شون اومده بودن و اونها رو ردیف دو جای ما جا دادن. اگه همین رو بعنوان دلیل جابجایی می گفتن مشکلی نبود اما دریغ از یک توضیح.