۱- به کارگردان محترم برای ارایه چنین کار سنگین و موفقی تبریک می گویم. مدیریت صحنه، هماهنگی میان شمار زیاد پرفورمرهای (اجراکننده) و تنظیم حرکات بدن و موسیقی بسیار خوب بود. حال خوبی که از نمایش گرفتم، سال ها بود تجربه نکرده بودم.
۲- چون نمایش بی کلام بود، برای انتقال مفهوم و داستان، نورپردازی، موسیقی و‌ حرکات منظم و نامنظم پرفورمرها محور قرار گرفته بود. بخش های مختلف نمایش با تغییر موسیقی و نور صحنه از هم جدا می شد. بهتر می‌بود ۱۴ بخش نمایش( اپیزودها) در ابتدا اعلام‌ می شد.
۳- اجرای موسیقی زنده و کار گروه موسیقی عالی بود. استفاده از حجم بزرگ موسیقی الکترونیک و صدایی که در مواردی بر نمایش پرفورمرها برتری داشت، مزاحم ذهن تماشاگر می شد.
۴- برتری زمینه اندوه و نا‌امیدی بر زمینه شادی و امید به چشم می آید و به نظرم می تواند بهتر شود.
۵- افتادن مکرر پرفورمرها بر زمین در برابر طلب یاری، نابرابر می نمود. بکارگیری نشانه های گلدان، پنجره و عقربه ساعت ... دیدن ادامه ›› جالب بود.
۶- همراهی جماعت در رنج آفرینی و حضور سودجویانه در خوشی ها، زیبا به تصویر کشیده شد.
۷- حضور خانم هروی، فرشته امید و رحمت با بالهای روشن، با حرکات حرفه ای باله و روان بودن نمایش، بیشترین انرژی مثبت را القاء می کرد.
۸- نمایش مظهر خشم و بدی، خانم عاکف، با انعطاف عالی فیزیکی در کیفیت بالای نمایش نقش کلیدی داشت.
۹- برای انتقال مفهوم، شاید به شمار زیاد پرفورمرها نیاز نباشد. چون همزمان با قوی تر کردن حرکت ها، شلوغ شدن صحنه اثر منفی دارد.
۱۰- تبادل احساس و انرژی فوق العاده در صحنه و حرکات هدایت شده که نتیجه تمرینات سنگین است، قدرت اثرگذاری و موفقیت نمایش را نشان می دهد.