دست خدا، اثری درام و خانوادگیست که در فرم بواسطه تصویر، کارگردانی و دکوپاژ، مشخصا جز آثار شاخص سال سینمایی اخیر است. سورنتینو، در محتوا نیز با اتکا به سوژه ای جذاب که شامل حال و هوای شهر ناپل در دهه ۹۰ میلادی می شود، توانسته روایتی ترسیم کند که در ابتدا با محور قراردادن یک جوان، سپس یک خانواده و پس از آن یک جامعه، باورها و شیوه زندگی مردم در آن برهه زمانی را روایت کند. روایتی که تصاویر، استعاره ها، میزانسن و نمادها نقش پررنگی در خلق آن دارند. نمادهایی که با نام گذاری خاص فیلم آغاز شده و تا پنجره های خانه ها در به ظاهر کم اهمیت ترین سکانس ها نیز تداوم دارد. استعاره هایی که ناامیدی و جبر تاریخی حاکم بر جامعه ناپل را نمایان، راه حل غلبه بر آن را ماندن و جنگیدن نشان می دهد. هرچند در پایان قهرمان داستان مسیر دیگری را انتخاب می کند. امری که نشان می دهد تفکر نهادینه شده در ناپل به این سادگی تغییر نمی کند.

۹ از ۱۰