نمایش [خاک سفید] را در شب های پایانی اجرای این اثر دیدم شبی که بازیگران در حالت استانداردی نبودند و خودشان نیز به این موضوع اذعان داشتند ، بنظر من بی انصافی است که با تماشای یک اجرا از هر اثری بشود نظری قاطع درخصوص ارائه اجرا توسط بازیگران ، گفت . بازی های واقع گرایانه این اثر در کنار انتخاب موسیقی و دکوری که کاملاً در خدمت نمایش طراحی و اجرا شده بود ، مخاطب را گاهی به خنده ، گاهی به فکر و تأمل و گاهاً چشم هایش را تر میکرد . فضای ناتورالیستی حاکم بر [خاک سفید] حاکی از هدایت درست کارگردان این اثر محمد هلال زاده بود ، بازی به اندازه صادق برقعی با خروشانی در صحنه پایانی انتظارات را بی پاسخ نگذاشت ، بازیگران دیگر هم اجرای قابل قبولی از خود ارائه کردند اما در قسمت هایی که لفاظی ها بیشتر بود و بازیگران در اندک زمانی که برای ادای آنها داشتند از بیان آنها جا می‌ماندند از رئال بودن لحظاتی که در شکل گرفتن آن تلاش شده بود , کاسته میشد . امید است اجراهای بیشتری با قلم محمود احدی نیا ساخته شود . و در پایان به امید درخشش [خاک سفید] در جشنواره تئانر فجر ۱۴۰۰ .