قصه ی تلخ ژاله و ژاله ها که تمومی نداره! وقتی نمایش رو میدیدم بی اختیار یاد خیلیها افتادم که مرگی کم و بیش مشابه رو تجربه کردند. نمایش قصه ی تلخی رو به تصویر میکشد ولی با همه ی تلخیهاش برای من دوست داشتنی بود.
دکور خوب و جذاب بود خصوصا چراغ علاالدین با قوری روی آن. بازیها یکدست و خوب بود.
موضوع نمایش آدم رو به فکر و تحقیق و‌ سرچ وادار میکند. ایده ی بازی سه بازیگر برای هر کاراکتر و بازی همزمان جوانی میانسالی و پیری ژاله و ستوان کاووس بسیار جالب بود و صحنه ی پایانی نمایش واقعا دوست داشتنی از کار درآمده بود.
عرض تشکر فراوان و خسته نباشید به کلیه ی عوامل اجرا.