لطفا توجه کنید: اثری که باید بیشتر دیده شود!...
بیشتر مواقع ما هنر ششم را برای لحظاتی فراغت از دنیای واقعی انتخاب میکنیم، شاید برای نظاره کردن یک دنیای واقعی تر! به تماشای آن میپردازیم، در آن غوطه ور شده و زمانی که وارد آن میشویم، اینقدر دست و پا میزنیم که ناگهان به خود آمده و میبینیم در این مرداب دوست داشتنی و وسوسه انگیز فرو رفته ایم و دیگر هیچ گریز و پشت بند آن گزیری نیست.
شاید هم تمام موارد ذکر شده به آن شکلی که بیان شدند، نبودند، نیستند و نخواهند بود و اسمشان این نیست... اهمیتی ندارد که از کجا آمده اند، چه کسی روزی آن ها را نوشته است و اینکه چقدر تغییر داشته اند... اهمیت از آنجا حاصل میشود که شما روح را در قالب آن حس میکنید، چه فردی، چه جمعی، کاری که کمتر از دست کسی بر می آید و این معجزه در روزگار اندک نمایش های خوب، نمایشی است که اسمش هم این نیست.
بازیگران، این نیستند، کارگردان این نیست، بازی ها، دکور، دیالوگ ها و چه و چه، هیچکدام اسمشان این نیست، تمام آن ها گروهی واحد و یکدست را برای شگفت زده کردن، زبان به ستایش گشودن شما و تشویق حاصل از ایجاد حس خوب بعد از دیدن در شما، به نمایش میگذراند، به هر حال یک سال و دو ماه تمرین، چیزی نیست که هر کسی به آن تن دهد، گزاره ای که جای بسی تبریک به تمامی اعضا و تشویق ایستاده برای آن ها دارد. اثری قابل تحسین، میخکوب کننده و آشنا... بی نهایت آشنا. گویی اینجا دنیای قریب دیگری است و شما در حال دیدن صحنه ای از زندگی خود هستید، تنها تفاوتش این است که اسمش این نیست.
امتیاز من: ۵ از ۵