ماه من
شاعر: محمد مهدی قاسم زاده
در هوای تیره حالم امید آشنا نیست / شام طوفان در میانه، راه با من با وفا نیست
همچو موسی آخر خط در پی ناجی نشستم / می زنم بر آب لیکن این عصایم آن عصا نیست
لشکری از تیرگی ها در برابر صف کشیدند / دشنه هاشان تیز تیز است حکم من حکم بقا نیست
نور رنجوری ولی با چشم من دارد نگاهی / قامتش خم گشته اما تیرگی را هم صدا نیست
مانده ام پربسته چون سرباز در آغوش مرگ / بر لبم ورد نهایی کان دعا را کس بها نیست:
ماه من کامل شو اکنون در گذر از بند تقویم / انتها را کن میانه با دلم گو که رها نیست