ما درد را زیسته ایم، رنج را گریسته ایم و زجر را خندیده ایم. به تماشای ما اگر آمدید بخندید، حتی اگر درد میبینید، بخندید حتی اگر ترسیدید. بلند بلند بخندید تا وقتی آسمان با ما است، تا خورشید با ما است، بخندید، تا آمدن ابرها و خشکیدن غمها. باشد که یادی شود از همه کسانی که بی آنکه نامی از ایشان در یاد کسی بماند بی آنکه کسی بداند چرا شکنجه می شوند به پیشرفته ترین روش ها، چرا کشته می شوند با خلاقانه ترین و وحشتناکترین شیوه ها. نه در حصار زمان و مکانی خاص، بلکه در طول همه ی گذشته، حال و حتی آینده. و شکنجه گران بی آنکه ککشان بگزد دارند آماده قتله گاه ها و شکنجه خانه های بعدی شان می شوند تا داغی دیگر بر پیشانی بشریت زنند.