سلام بر دوستان تیوالی
برای من هنگام انتخاب یک اجرا چند گزینه خیلی مهم است نویسنده، کارگردان و بعد بازیگران. تجربه بهم نشان داده که معمولا کارهای خانم ثمینی جزو کارهای موردعلاقه ام هستند و البته در اکثر موارد و شاید بتونم بگم همیشه از باری خانم پسیانی لذت برده ام. پس این کار رو برای تماشا انتخاب کردم. وقتی کار رو دیدم از انتخابم پشیمان نشدم اما لدت کافی هم نبردم. با یک غم زیاد با دوستم از سالن خارج شدیم و واقعا بیرون از سالن هم از شدت اون غم یک حس خفگی، یک بغض یک تاریکی تا ساعت ها با من بود.
به هر ترتیب و جدا از احساسی که بعد از اجرا داشتم؛ ابهامی که تو روند داستان وجود داشت رو دوست داشتم البته از یک جایی به بعد یه کم آزاردهنده شده بود چون نمی فهمیدیم داستان چیه اما خدا رو شکر که نویسنده یا کارگردان داستان رو بستن وگرنه که به جز اون غم زیاد با یک ابهام بزرگ باید سالن را ترک می کردیم.
ما اول می خواستیم دو اجرا رو تو یک روز بریم اما بعد تصمیم مون عوض شد و بعد از دیدن چهار دقیقه به این نتیجه رسیدیم که چه خوب شد که دو اجرا رو با هم ندیدم وگرنه شابد واقعنی از حجم خفه گی می مردیم.