جیغ بنفش یک موضوع روانشناختی و بروز یک شخصیت چند وجهی میباشد که نمود وجه های مختلف با تمام آشوب های ذهنی شخصیت را به تصویر میکشد. من اجرای اول را دیدم تناسب اکت ها و دیالوگ ها متناسب با اشوب های ذهنی شخصیت طراحی شده بود که کمی باعث شلوغی کار شده بود. به نظر من بیست دقیقه ابتدائی اگر حرکت ها کمتر بود کار بهتر میشد و مخاطب عمیق تر میتوانست با کار ارتباط برقرار کند، حرکات زیاد به دنبال دیالوگ های سلسله وار باعث گیجی و گم کردن کار توسط مخاطب میشد. که ألبته با توجه به موضوع نمایشنامه شاید چاره دیگری برای به تصویر کشیدن این حجم آشفتگی وجود نداشته باشد در هر صورت و در مجموع موضوع کار جالب و بسیار مدرن بود بود، و با توجه به این امر که این بیماری روانشناختی بسیار نادر است کارگردان از جوانب مختلف ریسک بالأیی کردن که این کار را روی صحنه بردند. من به شخصه لذت بردم و با کار همسو شدم با هماهنگی بیشتر در اجراهای بعدی به طور قطع لذت مخاطب از کار بالاتر هم خواهد رفت. من قطعا دوباره کار را خواهم دید.
کار بسیار سلیقه ای است و دیدن آن به دوستانی که فضاهای فرا رئال را دوست دارند توصیه میشود