کی میگه لانچر رو پسرها فقط درک میکنن،
کافیه پیش از دیدن نمایش از پارک دانشجو کنار تئانر شهر رد بشی،
صد رحمت به وحشت توی داستان،
به هر صورت، لانچر رو خیلی دوست داشتم، جنایت توی داستان هوشمندانه نوشته شده بود، با وجود جنایت نهفته در داستان فضای پادگان یا بهتر بگم "سرباز خونه" کاملا حفظ شده بود،
بازیها حرف نداشت، لحن طنز گونه بازیگران اصلا از بار وحشت جنایت کم نکرده بود، این نکات شاید به نظر آسون بیاد، ولی در عمل حفظ تمام اینها کنار هم خیلی سخته و کارگردان و نویسنده چیره دست لازم داره.
تبریک میگم به کارگردان و بازیگران بخاطر کار خیلی خوبشون،
امیدوارم بازم شاهد کارهای خوب از این گروه باشیم.