خیلی وقت بود به دلیل مشغله موفق به دیدن اجرایی نشده بودم، بنا به دلایلی دیشب به آخرین اجرای این نمایش رسیدم که اپیزود اتاق پذیرایی بود.
از همان ابتدا یاد آثار آقای کوهستانی افتادم! و حس کردم کارگردان به لحاظ فرم چیزی شبیه به نمایش سالگشتگی یا بی تابستان را میخواهد نشان دهد (تا حدودی موفق هم بود )
بازی های آقای مهدی میرزائیان و خانم پریسا محمدی واقعا بی نظیر بود و اصلا توقع چنین بازی های از ایشان نداشتم. کار از نیمه دوم با ورود پرسوناژ سوم افت عجیبی داشت حتی متن هم این بلا سرش آمد ( دختر اورکت پوش چقدر فلسفی و شعاری حرف میزد!!!)
در آخر اجرای خوبی و قابل قبولی بود با تشکر از کل تیم اجرایی.