اجرا کار خوبی بود ولی به نظر من اصلا درحد این همه تعریف و امتیاز نبود.
بزرگترین ایرادش که خیلی تو ذوق میزد ادبیات کلام بود ! اگر متنی ( نمایشنامه
... دیدن ادامه ››
ای ) با ادبیات صد سال گذشته نوشته میشه باید یک پارچه باشه نه اینکه یه جاهایی از کلمات قلنبه و سلنبه استفاده بشه چه جاهایی بشه لحن ادبیات عامه امروزی . مثلا نمیتونی یه جایی بگی" میخواهی " و یه جای دیگه بگی " میخوای " . به کرات در نمایش چنین سوتی های کلامی بود !!!
ایراد بزرگ دیگه کسل کننده بودن متن بود ! به جرات می تونم بگم نیم ساعت نمایش اضافه بود. تکرار مدام یک مضمون با دیالوگ های مختلف و شوخی های نه چندان دلچسب ( در بعضی موارد ) ، دلیل بر جذاب بودن و حرفی برای گفتن داشتن اجرا نمیشه ! ( هرچند اجرا حرفی برای گفتن داشت ولی بیشترش تکرار مکررات بود ).
ایراد بزرگ دیگه خط داستان بود ! این نمایش یک داستان یک خطی ه و سختی کار ، در آوردن این یه خط ! اجرا یه سری دیالوگ داره که شخصیت ها و فضا رو معرفی میکنه . یه سری شخصیت دیگه که بعدا به کار اضافه میشه و نیروی محرکه و پیش برنده داستان میشه ، یه جایی به اوج می رسه و دوباره به سرازیری زیاده گویی می افته که کاملا بی مورد بود . یعنی بعد از اوج کار دیگه نمایش حرفی برای گفتن نداره ولی کارگردان با اضافه کردن میزانسن اضافه سعی در جمع کردن داستان داره که موفق نیست و درنهایت یه پایان بی در و پیکر که مخاطب اصلا حس پایان نمایش رو نداره ! ( نا امید کننده ترین قسمت اجرا)
بازی ها خوب و قابل قبول بود ولی توی اجرای که من بودم بازیگر شخصیت رضی خیلی تپوق می زد !
تنها قسمت چشمگیر نمایش ، اوج ش بود که راضی کننده بود.
پ.ن : میشه گفت کار ارزش دیدن رو داره ولی اگر بین این نمایش و نمایش دیگه خیلی دودل هستید نمایش دیگه رو انتخاب کنید.