یک کارگردان محترم (جناب فلاحت پیشه) دل خسته از سیاستمدارانی طماع، با نیت پاسداری از شخصیت و منفعت خلق، یک نمایشنامه دغدغه مند را بدون حمایت تهیه کنندگان قلدر! و در مقابله با پروپاگاندای سرمایه داری به روی صحنه می آورد... آنوقت همین کارگردان مجوز حضور چندین عکاس محترم را در سالن میدهد تا بی توجه به شخصیت و منفعت خلق! صدای چیلیک چیلیک شاترشان را در تمام طول 120 دقیقه بر مخ مخاطب رگبار کنند، عکس هایی که با هدف بقا در همین پروپاگاندای مذکور میباشد!!! زیبا نیست؟؟؟ :)